Περί θεσμοποιήμενης παράνοιας..

Όταν ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β' απεβίωσε ένα από τα πράγματα για τα οποία έμεινε γνωστός ήταν οι συγγνώμες που είχε ζητήσει. Συγγνώμη από τους Εβραίους, από τους Μουσουλμάνους για τις Σταυροφορίες, από τους Ορθοδόξους για τους διωγμούς που είχαν υποστεί από το Βατικανό και -έστω και συνεσκιασμένα- για την Ιερά Εξέταση..
Το ζήτημα είναι πότε θα ζητήσει η Ορθόδοξη Εκκλησία συγγνώμη!
Εκείνη που σαν άκαρδη και σκληρή αρχόντισσα επικάθεται επί των κεφαλών μας -με τη συνενοχή και του προβατοποιημένου ποιμνίου της φυσικά!- και δεν λέει να ξεκολλήσει, με ανάλογο τρόπο με εκείνον της Βασιλομήτορος Ελισάβετ!! Την "Εκκλησία" φυσικά αποτελούν οι παπάδες και συγκεκριμένα οι Μητροπολιτάδες, οι οποίοι διακατεχόμενοι από φροϋδικά συμπλέγματα και αδυνατώντας να ικανοποιήσουν τις γενετήσιες ανάγκες τους, λόγω της υπόσχεσης αγαμίας που έχουν δώσει -λέμε τώρα-, εκείνες παίρνουν άλλη τροπή.... πιο γουστόζικη ενίοτε (!), δεν παύουν όμως να παραμένουν το ίδιο εκνευριστικές για μας που τους ανεχόμαστε για χάριν του "εκλεκτού λαού", του "Νέου Ισραήλ".... Θέλει κάποιος να το παίξει "Μέγας Ναπολέοντας"; Υπάρχει κι η πολιτική! Θέλει να το παίξει "Σωτήρας του Κόσμου"; Υπάρχουν και τα ιδρύματα!! Γιατί ένα ολόκληρο κράτος πρέπει να ανέχεται και να συμμετάσχει σε μια θεσμοποιημένη τρέλα, μία χίμαιρα, μια παράνοια; Πρόσφατα, κυκλοφόρησε το βιβλίο του δημοσιογράφου Δημήτριου Αλικάκου, στο οποίο συγκεντρώνονται μαρτυρίες για τον τρόπο που ανέβει το Άγιο Φως με ανθρώπινα μέσα!! «Εγώ ανάβω το φως με αναπτήρα» φέρεται να παραδέχεται ο σκευοφύλακας του Παναγίου Τάφου Ισίδωρος στο βιβλίο του Δημήτρη Αλικάκου «Λύτρωση – Περί του Αγίου Φωτός».... Κι εμείς καθόμασταν και θα καθόμαστε να συμμετέχουμε στη φιέστα εκείνη της υποδοχής του ως "αρχηγού κράτους"; Πόσες δαπάνες, πόσα έξοδα απαιτούνται για την υλοποίηση αυτής της παρανοϊκής φιέστας;; Τουλάχιστον να πληρώνει από τις τσέπες του ο "λαός του Θεού" και το παπαδαριό, όχι εμείς οι υπόλοιποι! Που ακούστηκε να ικανοποιούμε εμείς τα βίτσια τους;